Tuesday, June 28, 2011

Hotel "Πυθαγόρας"...Το ΞΕΝΙΑ του Πυθαγορείου Σάμου

Στην Πανέμορφη παραλία Πυθαγορείου

Χτισμένο επι χούντας στην πιο περίοπτη θέση της παραλίας του Πυθαγορείου, στην άκρη που συνορεύει με την παραλία του χωριού το "ρεματάκι". Εφεύρημα του ΕΟΤ της εποχής εκείνης με απώτερο σκοπό την κρατική τουριστική ανάπτυξη του Πυθαγορείου έτσι όπως την αντιλαμβανόταν οι κρατικοδίαιτοι της εποχής. Στόχος επίσης ήταν και η απομάκρυνση των παλαιών κτισμάτων επι της παραλίας στο ρεματάκι.

Πράγμα που έγινε την εποχή εκείνη μερικώς.  Στην θέση που χτίστηκε το Hotel Πυθαγόρας υπήρχε ένα υπέροχο άλσος με αρμυρίκια και ένα πεντάγωνο σε σχήμα ταβερνείο με τραπεζάκια μέσα στα δέντρα. Τα πρώτα ξένα τραγούδια στο Πυθαγόρειο ακούστηκαν απο το τζουκμπόξ του μαγαζιού αυτού.
Το ξενοδοχείο Εγκαινιάστηκε απο μεγαλοστέλεχος της εφταετίας και κατασκευάστηκε απο τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Κανακάκη με καταγωγή απο το Πυθαγόρειο.


Το ξενοδοχείο μεταγενέστερα μεταβιβάστηκε απο τον ΕΟΤ στο Λιμενικό Ταμείο Πυθαγορείου που και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90 παραχωρούσε με σύμβαση σε ιδιώτες για εκμετάλλευση. Έκτοτε ακολούθησε την μοίρα του ΞΕΝΙΑ ΣΑΜΟΥ, εγκαταλείφθηκε, και κτιριακά απαξιώθηκε.



 


Εμφανισιακά τυπικό "τερατούργημα" της εποχής που πολεοδομικά έκανε την Ελλάδα τσίρκο. Σήμερα "κοσμεί" την ναυαρχίδα του τουρισμού της Σάμου την πανέμορφη παραλία Πυθαγορείου. Έρημο, τσακισμένο απο την μη διατήρηση και την αλμύρα, υπενθυμίζει συνεχώς στους αλλοδαπούς επισκέπτες τι σημαίνει Ελλάδα και στους ημεδαπούς τι σημαίνει Σάμος. Η αποφάσεις βέβαια πάντα σκαλώνουν στα γραφειοκρατικά γρανάζια. Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ούτε την αρχιτεκτονική του σημασία, ούτε την χρησιμότητα του από εδώ  και πέρα.





 





Η κατεδάφιση του είναι μονόδρομος για το Πυθαγόρειο απο το οποίο η ύπαρξη του κτηρίου αυτού στερεί πλέον πολλά. Πρώτα απο όλα θέα προς την παραλία και τον κάβο φονηά. Με την κατεδάφιση του το Πυθαγόρειο και η παραλιακή του αναβαθμίζεται σημαντικά. Με άμεση πρόσβαση και οπτική στην όμορφη παραλία ανατολικά.
Επίσης σημαντικό είναι και το μικροκλίμα της παραλιακής του Πυθαγορείου (Τηγάνι). Η απελευθέρωση του χώρου και η επιστροφή σε άλσος με αρμυρίκια ανοίγει το μέτωπο προς την θαλασσινή αύρα ανατολικά και εκεί που σκάει ο τζίτζικας στο "τηγάνι" το καλοκαίρι αποκτάει μια σημαντική ανάσα δροσιάς. Να θυμίσουμε οτι η θερμοκρασία στο Πυθαγόρειο το καλοκαίρι είναι τουλάχιστον 2-3 βαθμούς υψηλότερη απο την βόρεια πλευρά. Ειδικά σε εκείνο το σημείο η ύπαρξη του κόβει όλον τον αέρα. Γεγονός που έχει προτρέψει σε ορισμένα μαγαζιά μέχρι και να βάλουν ... ανεμιστήρες σε εξωτερικό χώρο.

Και αυτό το θέμα όπως και το Ξενία στο Βαθύ απλά μας υπενθυμίζει οτι πάρα πολλά σε αυτόν τον τόπο έχουν αφεθεί στο έλεος του Θεού με βασική υπαιτιότητα της κεντρικής κυβέρνησης και των τοπικών παραγόντων που θέματα βασικής σημασίας για το νησί απλά δεν τα κυνηγούν. Το Πυθαγόρειο ίσως έχει να επωφεληθεί περισσότερα ακόμα και απο το Βαθύ και το Ξενία-φάντασμα του, αν φύγει απο την μέση το ερείπιο της Χούντας Hotel Πυθαγόρας.

Σαν τουριστικός προορισμός το Πυθαγόρειο έχει ανάγκη την άμεση απομάκρυνση του σάπιου αυτού κτηρίου. Επιτέλους σε αυτό το νησί ας διεκδικήσουμε πίσω τον τόπο μας. Ας τελειώνουμε με την αναλγησία των δεκαετιών και τα μικροκομματικά παιχνιδάκια. Ας διεκδικήσει ο Δήμος Σάμου με τα πολύ σωστά επιχειρήματα της μη χρησιμότητας, της επικινδυνότητας, και την οικονομικής ζημίας απο την ύπαρξη του , το Hotel Πυθαγόρας απο το Λιμενικό Ταμείο και ας το ξεφορτωθούμε επιτέλους! Με την ευχή να γίνει το ίδιο και με το Ξενία που θέλουν να το βγάλουν και διατηρητέο!.

Κατά την επίσκεψη του Υφυπουργού Τουρισμού Γιώργου Νικητιάδη στην Σάμο τον Μαϊο του 2011 τέθηκε φυσικά το θέμα των δυο ξενοδοχείων φαντασμάτων. Ο Κος Νικητιάδης υποσχέθηκε οτι θα τα κοιτάξει και τα δύο θέματα. Το ένα για παραχώρηση (Ξενια) και το άλλο για κατεδάφιση (Πυθαγόρας). Με την λογική της αξιοποίησης και της δημόσιας περιουσίας που είναι απαραίτητη πλέον καθώς και με την εξεύρεση λύσεων (τα ξενοδοχεία και τα δύο είναι αυτό που λένε οι Άγγλοι beyond repair), πέρα απο την λογική επισκευής λόγω μη χρησιμότητας και κόστους, ευελπιστούμε και θα απαιτήσουμε και απο τον Κ. Νικητιάδη και απο τον βουλευτή Σάμου Π. Βαρδίκο την εξεύρεση συμφέρουσας λύσεως για το Βαθύ και για το Πυθαγόρειο.

Ελληνική Κυβέρνηση παρακαλώ πάρτε τις παλιατζούρες σας απο εδώ. Δεν σας φταίνε σε τίποτα πλέον οι δουλειές μας και οι ζωές μας. Αρκετά μας απαξιώσατε σαν προορισμό, δεν το ανεχόμαστε άλλο. Ευχαριστώ.



Νεοέλληνες

Πράγματα που ξέραμε και προσπερνούσαμε. Όσο το σύστημα λειτουργούσε, αυτό δεν βλέπαμε να αλλάζει με κανέναν τρόπο. Όσο και αν το αντιμετωπίζαμε καθημερινά, μας εκνεύριζε, μας στεναχωρούσε και τρόπο τινά, μας απομόνωνε. Με την έλευση της μεγάλης, κοινωνικής πρωτίστως, κρίσης της τελευταίας διετίας, οι παθογένειες του έθνους μπορούν ίσως να εντοπιστούν πιο καθαρά. Ίσως υπάρχει τελικά ελπίδα. Γιατί το ψάρι, πάντα από το κεφάλι βρομάει. Έκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη, πρό κρίσης το 2008, αποτυπώνει γλαφυρά τα αίτια της κρίσης, που ήταν στο κατώφλι εκείνης της εποχής.