Τον Δημήτρη τον Θάνο τον γνώρισα καλά το 2010, πιο πριν ήξερα ότι είναι ο γιος του Στέλιου, ο γιος του που αγαπάει την πολιτική και έχει μεγαλώσει μέσα στις εκλογές.
Στις δημοτικές του 2010 γνωριστήκαμε καλά και από κοντά με θυελλώδεις συζητήσεις για το κατέβασμα στις εκλογές με την Υποτείνουσα κτλ...
Μετά από εκείνη την εποχή μας έγινε κατά κάποιο τρόπο και συνήθειο να βρισκόμαστε στην παραλία και να τα λέμε και να "τσακωνόμαστε" για το ΠΑΣΟΚ, για την ΥΠΟΤΕΙΝΟΥΣΑ...να κατηγορώ εγώ τα "λαμόγια του ΠΑΣΟΚ" να τα υπερασπίζεται ο Δημήτρης....
Να τα ακούει και από τον Ηλία με τον οποίον τις πιο πολλές φορές κάναμε μαζί "μέτωπο και επίθεση"...
Πάντα τον συμπαθούσα γιατί μίλαγε με επιχειρήματα, έντονα υποστήριζε τον αγαπημένο του πατέρα και τις πολιτικές του θέσεις.
Πολλές βραδιές μετά το γραφείο το πρόγραμμα είχε να πιούμε καμιά μπύρα και να τα πούμε στην παραλία...το τι πρέπει να γίνει, το τι δεν κάνανε...είχε σε όλα μια απάντηση τεκμηριωμένη... Μέσα από αυτή την διαδικασία έγινε φίλος μου και "πολιτικός αντίπαλος" μέχρι το σημείο να κάνουμε πλάκα, και να γελάμε...μέχρι εκεί...
Δεν διαφωνούσαμε σε πολλά πράγματα, στην τελική και ο Δημήτρης με το πάθος που υποστήριζε τις θέσεις του έδειχνε πάντα ότι τον ενδιαφέρει η πολιτική και η πρόοδος του νησιού. Ήταν η χαρά του, ήταν το χόμπι του, και για αυτό σε αγαπήσαμε....
Για την εξυπνάδα σου, την χαρά που μας έδινες συνέχεια όταν διαπληκτιζόμασταν....
Είχες πολλά να προσφέρεις και σαν μυαλό και σαν νέος....
Πολλά από αυτά που άκουσες δεν τα άξιζες και δεν έπρεπε να σε επηρεάζουν, αν και νομίζω ότι τα άφησες πίσω....
Το μυαλό σου και η άποψη σου ήταν για πολλά πράγματα...Κρίμα και άδικο που σε πρόδωσε η καρδιά σου...τόσο μικρό...
Το νησί χρειάζεται άτομα σαν και σένα
Αντίο Φίλε.
